De oorspronkelijke titel van het artikel in de Wall Street Journal van de Verenigde Staten van 25 augustus: Chinese fabrieken ervaren ‘arbeidspijn’.Nu jongeren fabriekswerk mijden en steeds meer arbeidsmigranten thuis blijven, kampen alle delen van China met een tekort aan arbeidskrachten.De mondiale vraag naar Chinese goederen is snel gestegen, maar fabrieken die allerlei soorten producten produceren, van handtassen tot cosmetica, zeggen dat het moeilijk is om voldoende werknemers te werven.

Hoewel er in China weinig bevestigde gevallen zijn, maken sommige arbeidsmigranten zich nog steeds zorgen over het infecteren van nieuwe kronen in steden of fabrieken.Andere jongeren neigen steeds meer naar hogere inkomens of relatief gemakkelijke dienstensectoren.Deze trends zijn vergelijkbaar met de mismatch op de Amerikaanse arbeidsmarkt: hoewel veel mensen tijdens de epidemie hun baan verloren, leden sommige bedrijven onder een tekort aan arbeidskrachten.De problemen van China weerspiegelen de demografische trends op de langere termijn – vormen niet alleen een bedreiging voor de potentiële groei van China op de lange termijn, maar kunnen ook de mondiale inflatiedruk verergeren.

Ondanks de toegenomen vraag kan Yan Zhiqiao, die een cosmeticafabriek in Guangzhou runt, de productie niet uitbreiden omdat het voor de fabriek moeilijk is om werknemers te werven en te behouden, vooral degenen onder de 40 jaar. Zijn fabriek biedt een uurloon dat hoger is dan de markt. niveau en biedt gratis huisvesting voor werknemers, maar het slaagt er nog steeds niet in om jonge werkzoekenden aan te trekken.” In tegenstelling tot onze generatie hebben jongeren hun houding ten opzichte van werk veranderd.Ze kunnen op hun ouders vertrouwen en hebben weinig druk om in hun levensonderhoud te voorzien', zegt Yan, 41.Velen van hen komen niet naar de fabriek om te werken, maar om vriend en vriendin te vinden.".

Net zoals fabrieken lijden onder een tekort aan arbeidskrachten, probeert China het tegenovergestelde probleem aan te pakken: te veel mensen zijn op zoek naar witteboordenbanen.Het aantal afgestudeerden in China bereikte dit jaar een nieuw hoogtepunt, wat volgens economen de structurele mismatch op de Chinese arbeidsmarkt verergert.

De inkrimping van het personeelsbestand heeft veel fabrieken gedwongen bonussen te betalen of de lonen te verhogen, wat de winstmarges heeft uitgehold die onder grotere druk stonden als gevolg van de stijgende kosten van grondstoffen enzovoort.De persoon die de leiding heeft over de Dongguan Asian Footwear Association zei dat, nu de deltavirusepidemie andere Aziatische landen overspoelt, kopers hun zaken naar China hebben verlegd en dat de orders van sommige Chinese fabrieken enorm zijn gestegen, wat hen urgenter maakt om werknemers te werven door middel van salarisverhogingen. ."Momenteel is het voor veel fabriekseigenaren moeilijk om nieuwe orders te accepteren. Ik weet niet of ze winst kunnen maken."

 

Het Chinese plattelandsrevitaliseringsplan van de afgelopen jaren kan ook meer uitdagingen voor fabrieken met zich meebrengen, omdat het nieuwe kansen voor boeren creëert.In het verleden konden mensen die naar de stad gingen om te werken dichter bij hun geboortestad hun brood verdienen.In 2020 daalde het totale aantal arbeidsmigranten in China voor het eerst in tien jaar met ruim 5 miljoen.Bijna een derde van de meer dan 100 werknemers in een modehandtassenfabriek in Guangzhou keerde na het Lentefestival niet terug naar de fabriek, aanzienlijk meer dan 20% in voorgaande jaren. “We kunnen nauwelijks werknemers rekruteren omdat veel mensen hun werk niet meer verlaten. geboortestad, en de epidemie heeft deze trend versneld”, zegt Helms, de Nederlandse eigenaar van de fabriek. De gemiddelde leeftijd van de werknemers in zijn fabriek is gestegen van 28 jaar geleden naar 35 jaar.

In 2020 is meer dan de helft van de Chinese arbeidsmigranten ouder dan 41 jaar, en het aandeel arbeidsmigranten van 30 jaar en jonger is gedaald van 46% in 2008 naar 23% in 2020. Experts zeggen dat jonge mensen tegenwoordig veel hogere verwachtingen hebben van wat werk kan hen meer opleveren dan voorheen, en ze kunnen het zich veroorloven langer te wachten.